تعیین کننده های میزان مصرف میوه و سبزی در بیماران مبتلا به دیابت نوع ۲ در شهر تهران

مقدمه: شیوع بیماری دیابت به طور تهدیدآمیزی در جهان، به خصوص کشورها با درآمد کم و متوسط افزایش یافته است. این بیماری اثر مهمی بر کیفیت زندگی صدها میلیون بیمار مبتلا و خانواده های آنها دارد.  تغذیه، به ویژه مصرف میوه و سبزی نقش مهمی در کنترل قند خون و پیشگیری از عوارض دیابت دارد. این مطالعه با هدف تعیین میزان مصرف میوه و سبزی در بیماران مبتلا به دیابت نوع 2 و ارتباط آن با عوامل جمعیتی و اجتماعی ـ اقتصادی در شهر تهران انجام شد. مواد و روش ها: مطالعه به صورت مقطعی در 367 بیمار مبتلا به دیابت نوع 2 انجام شد. میزان میوه و سبزی مصرفی با استفاده از یک پرسشنامه ی نیمه کمّی بسامد خوراک 169 آیتمی تعیین و ویژگی های دموگرافی و اقتصادی اجتماعی تکمیل شد. میانگین مصرف سبزی به طور معنی داری در افراد بازنشسته یا بی کار کمتر از افراد شاغل بود (04/0=p) و بیمارانی که دارای فرزند بودند نسبت به افرادی که فرزندی نداشتند، مصرف سبزی بالاتری داشتند که این تفاوت نیز از نظر آماری معنی دار بود (003/0=p). مصرف میوه در بیمارانی که 3 فرزند و کمتر داشتند از بیماران با بیش از 3 فرزند، بیشتر بود (047/0=p). تفاوت معنی­داری از نظر مصرف میوه و سبزی بر اساس تحصیلات، شغل همسر بیمار، بُعد خانوار، قومیت، درآمد، میزان مخارج خوراک و مدت اقامت در تهران در بیماران مورد بررسی مشاهده نشد. با استفاده از رگرسیون لجستیک، شاغل بودن رابطه ی معنی داری را با مصرف سبزی نشان داد (012/0=p).